In de herfst laten de bomen hun bladeren vallen, zonder weerstand of twijfel. Ze doen dit niet omdat ze willen, maar omdat het moet. De cyclus van de natuur vraagt om loslaten, zodat er ruimte ontstaat voor vernieuwing en groei in de lente. Zo simpel en elegant als het loslaten van bladeren door een boom lijkt, zo ingewikkeld kan het voor ons mensen zijn om oude gedachten en emoties los te laten.
We houden vaak vast aan gedachten en gevoelens – soms zonder dat we het ons volledig realiseren. Waarom doen we dat? Soms voelen we ons veilig in wat we kennen, zelfs als het ons pijn doet. We omarmen bekende patronen van angst, spijt, woede, of verdriet omdat ze vertrouwd zijn, als oude vrienden die we niet willen verliezen. Het idee om die gevoelens los te laten, kan beangstigend zijn. Het voelt alsof we een deel van onszelf kwijtraken, alsof we de controle verliezen.
Maar wat gebeurt er als we blijven vasthouden? Het vasthouden aan negatieve gedachten en emoties kan ons verlammen. Woede die niet wordt losgelaten, wordt bitterheid. Angst die we blijven voeden, wordt verlamming. Spijt die in ons blijft rondhangen, groeit uit tot zelfverwijt en verhindert ons om in het heden te leven. Deze emoties trekken ons omlaag, zoals oude, dode bladeren die aan een boom blijven hangen en hem belemmeren om nieuwe bladeren te laten groeien.
Het vasthouden aan het verleden kan ons vastzetten in een cyclus van mentale en emotionele uitputting. Gedachten draaien in rondjes, gevoelens herhalen zich. We zoeken naar oplossingen in oude herinneringen, proberen momenten te herbeleven of te herstellen wat voorbij is. Maar in plaats van antwoorden te vinden, raken we verstrikt in een web van negatieve energie.
Er is niets mis met het voelen van verdriet, boosheid of spijt. Deze emoties hebben hun plek. Maar wanneer ze te lang blijven hangen, zonder dat we ze actief verwerken of loslaten, worden ze een last die ons verhindert om verder te gaan. Ze verzwaren onze geest en vertroebelen ons perspectief. Dit vasthouden kost ons energie – energie die we juist zouden kunnen gebruiken om vooruit te komen, om te helen, om ruimte te maken voor nieuwe ervaringen.
Net zoals de boom zijn bladeren loslaat om ruimte te maken voor nieuwe groei, moeten wij soms onze negatieve gedachten en emoties loslaten om verder te kunnen. Het loslaten vraagt moed, want het betekent dat we het onbekende moeten omarmen. Maar pas wanneer we loslaten, voelen we de verlichting van een nieuwe start. We creëren ruimte in onszelf voor rust, voor creativiteit, voor vreugde.
Dus, de volgende keer dat je merkt dat je vasthoudt aan een gedachte of gevoel dat je niet langer dient, denk dan aan de bomen in de herfst. Ze laten los, niet omdat het makkelijk is, maar omdat het noodzakelijk is voor hun groei. En dit is ook wel de sleutel voor ons: loslaten om ruimte te maken voor een betere, lichtere toekomst.
Heb jij moeite met loslaten van emoties of misschien bepaalde gebeurtenissen in je leven?
Klik hier, zodat we samen kunnen kijken wat ik hierin voor jou kan betekenen.
#holistischcoach #piekeren #rust #balans #energie #geluk #loslaten #emoties #woede #angst #spijt #coachingvoorvrouwen
Reactie plaatsen
Reacties